महाराष्ट्रातील बुलढाणा जिल्ह्यात अंबाबरवा अभयारण्य विसावलेले आहे. इंग्रज काळापासून हे थंड हवेचे ठिकाण म्हणून विशेष प्रसिद्ध आहे. महाराष्ट्राचा प्रसिद्ध मेळघाट व्याघ्र प्रकल्प हा गुगामल राष्ट्रीय उद्यान, मेळघाट वन्यजीव अभयारण्य, नर्नाळा वन्यजीव अभयारण्य, वान वन्यजीव अभयारण्य आणि अंबाबरवा वन्यजीव अभयारण्य मिळून अस्तित्वात आला आहे.
अंबाबरवा अभयारण्यात जाताना बदरारा, चिंचखाडी, पिंपळखेड अशी अनेक निर्सगरम्य ठिकाणे मार्गात मिळतात. सूर्यास्ताचे अप्रतिम दर्शन होते. समुद्रसपाटीपासून हे ठिकाण उंचीवर आहे. महाराष्ट्र शासनाने ९ एप्रिल १९९७ च्या आदेशाने अंबाबरवा वनक्षेत्राला अभयारण्याचा दर्जा दिला.
हे अभयारण्य पर्यटकास अक्षरशः वेड लावते. भाविकांच्या दृष्टीनेही अंबाबरवा अभयारण्याचे महत्त्व अनन्यसाधारण आहे. अभयारण्यात ‘मांगेरी’ याठिकाणी डाव्या बाजूला उंच असा दुर्गम डोंगर दिसतो. यालाच ‘मांगेरी महादेवाचा डोंगर’ असे म्हणतात. सातपुडय़ाच्या हिरव्यागार पर्वतरांगेमध्ये वसलेले हे महादेवाचे मंदिर हे या अभयारण्यातील एक आकर्षण आहे.
या सातपुडाच्या जंगलात विविध वृक्षांच्या जाती आहेत. मोहा, सागवन, टैमरू, आंबा, घामोडा, साल, अंजन पिंपळ, वड, कविट, चिंच, निंब, आळी, बेल, इत्यादी झाडे आहेत. कनिहाकंद, रामकंद, कलाकंद, मिस्वकंद, शंकरकंद, जामीकंद अशी कंदमुळे येथे मिळतात. त्याचप्रमाणे सातपुड्यात वाघ, हरीण, रानडुक्कर, सांबर, निलगाय, अस्वल, रोही या प्राण्यांचे येथे दर्शन होते. मोर, लांडोर, तितर, कबुतर, कोकिळा, पोपट, मैना, पारवा, होलगी, असे अनेक पक्षी या जंगलात दिसतात. त्याबरोबरच येथे अनेक वनौषधीसुद्धा उपलब्ध आहेत.