आई तिच्या मुलीसाठी एक आदर्श व्यक्ती असते. तिची सर्वोत्तम मैत्रीण आणि आधारस्तंभ असते. आईसाठी तिची मुलगी हेच तिचे जग असते. मुलीचा जन्म होताच तिची आई तिच्याशी घट्ट नाते निर्माण करते. मुलगी जसजशी मोठी होते तसतसे त्यांचे नाते अधिक मजबूत होते. कधी-कधी मुलीकडून आईच्या असलेल्या अपेक्षा पूर्ण झाल्या नाहीत तर हे सुंदर नाते डळमळीत होते. याचा परिणाम आई आणि मुलगी दोघींवरही होतो. अशा परिस्थितीत,वेळीच समस्यांचे निराकरण करणे आणि संबंध अधिक चांगले करणे आवश्यक असते.
अनेकांनी आई-मुलीच्या नात्याचे वेगवेगळ्या प्रकारे वर्णन केले आहे. काही म्हणतात, ‘आईचा खजिना तिची मुलगी आहे, तर मुलीचा सूर्यप्रकाश तिची आई आहे.’
‘जर्नल ऑफ न्यूरोसायन्स’ नुसार, आई-मुलीचे नाते हे इतर नातेसंबंधांपेक्षा अधिक मजबूत असल्याचे ओळखले जाते. म्हणून, प्रत्येक स्त्रीसाठी हे एक मौल्यवान नाते आहे. जसजशी वर्षे सरत जातात तसतशी काही अवघड वळणे येतात. बहुधा हे दोन पिढ्यांमधील अंतरामुळे होते. जेव्हा माता काही मापदंड तयार करून मुलींचे संरक्षण करण्याचा प्रयत्न करतात, त्यावेळी त्यांच्या मुली बंड करतात. लोक म्हणतात, ‘जशी आई, तशी मुलगी.’
प्रत्येक आई-मुलीचे नाते अनोखे असते. काही आई-मुलीच्या नातेसंबंधात सुरुवातीपासूनच वळणदार बंध असू शकतात, तर काही मुली वाढू लागल्यावर कठीण मार्ग स्वीकारू शकतात. काही लोकांना असे वाटते, की आईची नियंत्रित वागणूक ही एक संगोपनाची सामान्य शैली आहे; पण तसे नाही. कधी कधी आईची अपेक्षा मुलीचे स्वातंत्र्य हिरावून घेते. तिच्या इच्छा आणि उत्कटतेला कमी करते. आई सुरुवातीच्या काळात प्रत्येक गोष्टीत मुलीवर नियंत्रण ठेवत असेल तर ते मुलींना आवडत नाही; परिणामी या निरोगी नातेसंबंधांवर ताण येऊ शकतो. काही मुली राग किंवा उदासीनता दर्शवतात, तर काही भावनिकदृष्ट्या हतबल होतात.
आई आणि मुलीच्या नातेसंबंधात कोणताही नियंत्रित स्वभाव हा चुकीचा मानला जातो. एकमेकींच्या भावना समजून घेणे फार महत्वाचे असते. मुलीसाठी आई आयुष्यभर सर्वस्व असते. आईच्या म्हातारपणात मुलगी आईसाठी एक आशेचा किरण असते.