जास्त मागणी असलेल्या या वस्तूंचे उत्पादन करण्यासाठी जागा आणि आर्थिक क्षमतेचे नियोजन करून हा उद्योग सुरू करावा. उद्योग सुरू करण्यापूर्वी त्यासाठी शुद्ध प्रशिक्षण घ्यावे लागेल. जागा, पाणी, वीज, प्रशिक्षित कामगार आदींची गरज असल्याने या सर्वांचे नियोजन केल्याशिवाय हा उद्योग सुरू करणे शक्य नाही. यासाठी तुम्हाला फरशी तयार करणाऱ्या पाच ते दहा छोट्या-मोठ्या प्रकल्पांना प्रत्यक्ष भेट द्यावी लागेल.यासाठी वाळू, जेलकोटर जिन, कलर पिगमेंट, पेस्ट, हार्डनर, पॉलिस्टर राळ, एक्सीलरेटर, क्लिनिंग लिक्विड, संगमरवरी पावडर इत्यादी कच्चा माल लागतो.

आजही, संगमरवरी, ग्रॅनाइट, संगमरवरी, शहाबादी आणि वाळूचे दगड या नैसर्गिक खाणींमधून काढलेल्या फरशांचा वापर केला जातो. प्राचीन काळापासून, फरशांचा वापर घराच्या बांधकामासाठी आणि इमारतींच्या सजावटीसाठी केला जातो. नैसर्गिक दगड पिसून, त्यांना पॉलिश करून मागणीनुसार आकार दिल्यावर अशा फरशा खाणीतून कटरच्या सहाय्याने कापून काढले जातात. अशा उत्खनन केलेल्या फरशा उच्च दर्जाच्या आणि चमकदार असतात. काही फरशा नैसर्गिक रंगात उपलब्ध असतात. संगमरवरी फरशीने बांधलेला ताजमहाल मनोहर आहे.

संगमरवराच्या खाणी भारतातील मध्यप्रदेश, राजस्थान, गुजरात, ओरिसा आणि उत्तर प्रदेशात आहेत. आधुनिकीकरणाच्या काळात अशा मजल्यांची मागणी फारशी कमी झाली नाही. पार्टेक्स, मार्गोनाइट यांसारख्या कृत्रिमरित्या तयार केलेल्या संगमरवरी फरशाही खूप लोकप्रिय आहेत. या फरशा दिसायला अत्यंत आकर्षक, नमुनेदार, चमकदार आणि कोणत्याही डिझाइनमध्ये उपलब्ध आहेत. अत्यंत आकर्षक रंगसंगती आणि सुंदर कोरीव काम यामुळे आज सर्वसामान्य ग्राहकांपासून ते उच्चवर्गीय ग्राहकांपर्यंत सर्वजण या फरशांना पसंती देतात. या फरशा आवश्यकतेनुसार बनवल्या जातात. आकार आणि वजनानुसार, या फरशा पाच ते दहा अशा एकत्रितपणे मजबूत आणि टिकाऊ खोक्यामध्ये वेष्टनबंद केले जातात. नंतर विक्रीसाठी पाठवले जातात. पारंपरिक संगमरवरी, संगमरवरी किंवा ग्रॅनाईटच्या फरशांपेक्षा वजनाने हलक्या असल्याने आज अभियंते गगनचुंबी इमारती बांधताना या फरशांना प्राधान्य देतात.